فرهنگ عفاف و حجاب باید ها و نباید ها
به قلم مهدی شهیم
ضوابط ابلاغی به دستگاه های دولتی عمومی درخصوص عفاف و حجاب همواره در چارچوب اسناد بالا دستی کشور، به ویژه مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده و توصیه‌های آن مبنی بر ترجیح انتخاب منشی و مسئول دفتر خانم برای مدیران زن و منشی آقا برای مدیران مرد بر مدار عقلانیت است چراکه اجتناب ناپذیری تعامل مستمر مدیر و منشی با توجه به اقتضائات و نوع روابط کاری در مشاغل و نگاه واقع بینانه به حریم اخلاقی کارکنان و مدیران برای تکریم شأن انسانی هر دو و پیشگیری از قرار نگرفتن در مظان اتهام ، بر ضرورت توجه بیشتر به آن توصیه ها می افزاید.
ایجاد فضای امن و کاهش اختلاط بین زن و مرد در محیط های اداری، بخصوص محیط های اداری نسبتاً اختصاصی همچون دفاتر اعضای شورای شهر و ادارات و نهادهای کم رفت و آمد علاوه بر آنکه جزو سیاست های کلان نظام بوده در بخشنامه ها و دستورالعمل های متعددی از باب ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در دستگاه‌های اجرایی (ادارات دولتی و نهادهای عمومی) مورد تاکید قرار گرفته است که به صراحت از مدیران خواسته شده : «تبصره ٣- نسبت به عدم به کارگیری منشی زن برای مدیران مرد اقدام لازم به عمل آید.» و این بخشنامه ها همچنان اعتبار دارد و جزو برنامه های ابلاغی «ستاد صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوق شهروندان کشور » بوده و همواره بعنوان رعایت الزامات اداری و شئون اسلامی مورد تاکید قرار گرفته است.
بخشنامه ای نیز با عنوان دستورالعمل برنامه های ۱۰ گانه ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در دستگاه های اجرایی از سوی وزارت کشور ابلاغ شده که در آن، به مدیران تاکید شده «ترجیحا نسبت به به کارگیری منشی یا مسئول دفتر مرد برای مدیران آقا و زن برای مدیران خانم» اقدام کنند.
اما بهتر آنست مدیران خود بر محور اخلاق به رعایت اینگونه موارد اهتمام ورزند تا قبل از اینکه انگشت نما شوند یا تذکری جدی بگیرند.
