وقتی شأن خبر به وزنِ یک بسته ماکارونی تقلیل می‌یابد
روز گذشته، در جریان سفر وزیر صنعت به استان البرز، گروهی از خبرنگاران از نخستین ساعات صبح تا پایان روز در کنار مقامات، مدیران و مسئولان استانی، در پوشش کامل برنامه‌های بازدید و افتتاح پروژه‌ها حضور داشتند. آن‌ها با تمام توان خود کوشیدند تصویری شفاف و بی‌واسطه از اقدامات دولت و وضعیت صنعت و تولید در استان به مردم ارائه دهند.
اما پایان این روز کاری طولانی با رفتاری همراه شد که بسیاری از اهالی رسانه را آزرده کرد: اهدای یک بسته ماکارونی از سوی یکی از شرکت‌های متفرقه به‌عنوان «هدیه» به خبرنگاران.
خبرنگاران نه برای هدیه می‌نویسند و نه برای کارت یا بسته‌های تبلیغاتی تلاش می‌کنند؛ آن‌ها وظیفه اجتماعی خود را در سنگر اطلاع‌رسانی انجام می‌دهند. اما چنین رفتارهایی، هرچند ظاهراً ساده و بی‌اهمیت به نظر برسند، در واقع پیام ناخوشایندی را منتقل می‌کند: نادیده گرفتن شأن حرفه‌ای خبرنگاران و فروکاستن نقش رسانه به یک ابزار تشریفات.
در شرایطی که کشور نیازمند تقویت رسانه‌های مستقل، آگاه و پرسشگر است، انتظار میرود نهادهای دولتی نسبت به حرمت خبرنگاران حساس‌تر باشند. احترام به خبرنگار، احترام به آگاهی عمومی و به مردم است. به جای هدیه‌های نمادین و بی‌معنا، احترام واقعی به رسانه‌ها در پاسخ‌گویی شفاف، فراهم کردن دسترسی آزاد به اطلاعات، و شنیدن صدای پرسشگر خبرنگاران معنا پیدا می‌کند.
روز گذشته فقط یک بسته ماکارونی اهدا نشد، بلکه پیامی ناآگاهانه به جامعه مخابره شد: اینکه اطلاع‌رسانی و زحمت روزنامه‌نگاران جنبه‌ی تشریفاتی دارد.
در حالی‌که حقیقت درست برعکس است — خبر و حقیقت، ستون‌های اعتماد عمومی‌اند.
امید است مسئولان با مرور این تجربه، بدانند شأن قلم را نمی‌توان با هیچ کالایی سنجید.
یادداشت: حبیب توانگر
